Diament a brylant. Co je odróżnia?
Diament i brylant. Co je odróżnia?
Bardzo często, pomiędzy pojęciami diament i brylant, stawiany jest znak równości. W tym błędnym równaniu jest jednak odrobina prawdy. Diament to nieoszlifowany brylant. Co więcej, szlif musi zostać wykonany w konkretny sposób. Jak powstaje brylant, a w jaki sposób pozyskiwany jest diament? Odpowiedzi w dalszej części artykułu.
Diament - minerał, który powstaje w głębinach Ziemi
Diament to kamień szlachetny, minerał wytwarzany na skutek procesów naturalnych. Procesy te, odbywają się na głębokości około 150 - 200 km, w stronę jądra Ziemi. Dopiero wraz z magmą, diamenty przedostają się na powierzchnię. Co ciekawe, diament pod względem struktury chemicznej jest węglem. To jednak węgiel przekształcony pod wpływem ciśnienia i temperatury. Minimalna granica czasu, po upływie którego węgiel staje się diamentem, to bilion lat.
Diamenty, wydobywane są ze złóż pierwotnych lub wtórnych. Złoża pierwotne, zlokalizowane są na terenie, między innymi RPA, Australii, Rosji, Kanady i Brazylii. Złoża wtórne, napotkać można na przykład w Namibii, Birmie, RPA, Brazylii, Indiach.
Nazwa diament, powstała w starożytnej Grecji - starogreckie adamantos i łacińskie diamentum to najstarsze ze znanych nazw tego minerału. Ich znaczenie to niezniszczalny i nawiązuje bezpośrednio do twardości diamentu. Według skali Mohsa (od 0 do 10 stopni twardości), diament określa wartość 10. To nie tylko najtwardszy minerał, ale ogółem najtwardsza substancja, występująca w świecie przyrody. Diament rozpoznać można poprzez sprawdzenie, czy pozostawia rysę na innym minerale. Ponadto, prawdziwy diament zarysować można tylko drugim diamentem. Diament to także najszlachetniejszy kamień spośród wszystkich kamieni ozdobnych.
Diament w momencie wydobycia pokryty jest matową warstwą. Jego struktura geometryczna to zazwyczaj ośmiościan, dwunastościan lub dwudziestoczterościan. Wydobywane są niezwykłe okazy tego minerału. Każdy z wydobytych klejnotów, podlega klasyfikacji według:
- masy - to kryterium nosi nazwę karat (np. 0,15 ct, 0,45 ct). Im większa jest masa diamentu, tym bardziej wzrasta jego wartość;
- barwa - kolorystyka diamentu to często ciepłe, żółte lub brązowe barwy, ale również błękit i czerń. Bardzo rzadko napotkać można diamenty bezbarwne i przejrzyste;
- klarowność - im mniej inkluzji i innych wad na powierzchni i w głębi diamentu, tym wyżej jest oceniany;
- szlif - to kryterium, które jest już uzależnione od działań człowieka. Tak powstaje brylant - diament oszlifowany według szlifu brylantowego.
Brylant - jubilerski szlif. Jak powstaje oszlifowany diament?
Brylant to efekt jubilerskiej pracy nad wydobytym diamentem. Istnieją konkretne kryteria szlifu brylantowego. Szlif brylantowy to szlif okrągły, który zawiera minimum 33 fasety w koronie i 24 w podstawie. Fasety to wewnętrzne i zewnętrze powierzchnie o konkretnym kształcie. Fasety odbijają światło zewnętrzne i tworzą upragniony efekty błysku brylantowego. Ostateczny kształt, nawet w przypadku większej ilości faset, powinien odpowiadać wzorowi i proporcjonalnie oddawać okrągły szlif brylantowy. Diamenty oszlifowane w inny sposób, na przykład na kształt serca, princessy, owalu, markizy czy szmaragdu to nie brylanty. Klasyczny szlif brylantowy stosuje się od wieku XVII. Wzór wypracował Vicenzio Peruzzi, a kolejno szlif był doskonalony, aż do uzyskania klasycznej formy na początku wieku XX. Diamenty szlifuje się na różne sposoby - wykorzystuje się na przykład szlif Parkera czy szlif skandynawski.
Szlif brylantowy, ma na celu wydobycie blasku diamentu. Szlif ten wykonywany jest przez mistrzów jubilerstwa, ponieważ bardzo trudno osiągnąć jest doskonały kształt. Uwydatnia estetyczne walory diamentu i pozwala osiągnąć niezwykły efekt optyczny. Idealna symetria z każdej perspektywy, przepiękne odbicie światła i proporcjonalność to niezwykle istotne cechy estetyczne.
W języku eksperckim, walory estetyczne diamentu określa się kryteriami: brylancja i ogień lub brylancja rozproszona. Światło, kierowane do wnętrza brylantu, powinno rozproszyć się harmonijnie, i „przepłynąć" przez brylant. Co ciekawe, aby wydobyć piękno diamentu, jeszcze przed wykonaniem szlifu, przekazuje się kamień innemu ekspertowi. Ma on za zadanie określić, jaki rodzaj piękna wewnętrznej struktury, ukryty jest w diamencie, oczekującym na oszlifowanie.
Pierścionek z diamentem czy może z brylantem?
Kiedy mówimy o wykończonym już kamieniu, który zdobi pierścionek, prawidłowo jest używać obu określeń naprzemiennie. Bogatszy o tę wiedzę możesz skoncentrować się na wyborze idealnego pierścionka zaręczynowego dla Twojej drugiej połówki. Od momentu zaręczyn będzie on bowiem wiekuistym symbolem Waszej gorącej miłości! Czy już wiesz, jaki pierścionek z brylantem wybierzesz? Klasyczny ponadczasowy wzór czy może nowoczesny projekt z wieloma kamieniami szlachetnymi?
